Uitgangspunt
Het muziekavontuur van de kleuters van OBS de stap is begonnen!
De kinderen hadden er al de hele dag naar uitgekeken. Donderdagmiddag kwam eindelijk Debby, de "muziekjuf" van Toeval Gezocht, met haar mbira in de klas. Ze nam de kinderen al spelend mee op reis...
Na een korte inleiding gingen we naar het speellokaal, waar allemaal spannende instrumenten verborgen lagen onder mooie gekleurde doeken.
Er was een cirkel afgeplakt op de grond, waar Debby al spelend met de kinderen in ging zitten. Dan mochten alle kinderen proberen mbira te spelen.
De doeken gingen weg en de kinderen gingen meteen samenspelen.
Het speellokaal werd een laboratorium van geluid en na een tijdje wilde ieder groepje graag laten horen wat zij ontdekt hadden.
Observatie
Toen Debby al spelend de klas binnenkwam zaten de kinderen geboeid op hun stoeltjes in de kring. Sommige kinderen gaan meteen lachen. Doris probeert mee te zingen. De mbira zit in een beetje verstopt in de calebas waardoor de kinderen niet meteen zien wat Debby doet. Al snel komen er vragen:
Is dat muziek? Wie maakt die muziek?
Een paar kinderen weten het wel en willen het aan de anderen vertellen: 'Ik heb het gezien, er zit iets in!' 'Het is een schildpad!' 'Nee, er zitten zilveren dingetjes op hout, met je duimen doe je zo en dan komt er muziek uit'.
In een keurig rijtje en stil als muisjes sluipen we onder zacht getokkel van de mbira naar het speellokaal. De kinderen komen graag zo dicht mogelijk bij Debby en de mbira in de cirkel zitten. Iedereen mag proberen, Dexter als eerste. Eerst krijgt hij er geen geluid uit, maar dan wel. Dat is een beleving!
Dan mogen groepjes kinderen de doeken weghalen. Aan de kinderen is niet specifiek gevraagd om bij hun groepje te blijven, maar de meeste kinderen doen dat wel. Het is geweldig om te zien dat ze heel erg met elkaar bezig zijn. Sommige kinderen gaan alles in hun groepje regelen en er structuur inbrengen, zoals Doris die de leiding neemt over het groepje met klankstaven. Kinderen laten ook dingen aan elkaar zien en leren van alles aan elkaar.
Gelukkig blijven niet alle kinderen bij hun groepje, maar worden er ook weer nieuwe groepjes gevormd. Op die manier krijgt het xylofoon groepje van Janna en Anouk bijvoorbeeld percussie begeleiding.
Aan het einde laten alle groepjes hun muziekstuk horen. We gaan allemaal zonder instrumenten in de cirkel zitten en elk groepje mag uit de cirkel om te laten horen wat ze hebben gemaakt. Het is geweldig om te horen dat elk groepje een echt muziekstuk heeft gemaakt.
Reflectie
De kinderen waren heel erg bezig met het samenspelen, dat willen we graag verder uitbouwen. Hoe kun je dat organiseren? En hoe kun je samen beginnen en ook samen eindigen? Het was jammer dat we bij het voorspeelmoment niet meer zoveel tijd hadden, daardoor werden sommige groepjes een beetje afgekapt of hadden maar heel kort de tijd. Terwijl sommige kinderen zelf juist een heel duidelijk idee leken te hebben over het einde.
Bij het muziekmaken is het soms ook moeilijk om niet heel hard te spelen als je instrument heel hard kan. Het was bij tijden best wel hard in het speellokaal. Volgende keer willen we ook samen met de kinderen regels afspreken hierover, zodat het voor iedereen duidelijk is en alle kinderen geconcentreerd kunnen werken.
Het avontuur is begonnen!
19 januari 2012
